Ikerketa ugariren aburuz jarduera fisikoa egitea funtsezkoa da norbanakoaren garapenean. Modu horretan, haurrek txikitatik ohitura osasuntsuak barneratu behar dituzte bizitza osoan zehar mantendu beharrekoak. Aditu batzuen ustez, jarduera fisikoa egiteak osasun hobea izatera eramaten gaitu (Rodríguez, 2009); eta beste batzuek ordea, harremanak egiteko baliagarria dela diote (Fernández, 2010). Ideia ezberdinak izan arren, denak ados daude ondorengo baieztapenarekin: jarduera fisikoa egitea ezinbestekoa da.

 

Zoritxarrez, azken hamarkadetan gizakiaren jarduerak sedentarismoruntz jo du. Jendeak geroz eta jarduera fisiko gutxiago egiten du, eta gaur egun, inoiz baino sedentarioagoak garela esan daiteke horrek dituen ondorio negatiboekin: gaixotasunak, bihotzeko arazoak, etab. (Esnaola eta Revuelta, 2009). Horregatik, eta haurren sozializazioa zein inklusioa helburu izanik, proiektu hau aurrera eramateko erabakia hartu dugu.

​

Iturriak: 

- Esnaola, I., eta Revuelta, L. (2009). Relaciones entre la actividad física, autoconcepto físico, expectativas, valor percibido y dificultad percibida. Acción psicológica, 6(2), 31-43. 

​

-Fernández-Zabala, A. (2010). El autoconcepto social en la adolescencia y juventud: Dimensiones, medida y relaciones (Doctoral dissertation, Universidad del País Vasco-Euskal Herriko Unibertsitatea).